Wanted: Iconoclasts (M/F) revisited.
Het moet zowat 2 jaar geleden zijn. De jury van een affichewedstrijd – in een museum als kader voor zowel 'oude' als actuele kunst – lanceerde de oproep 'Beeldenstormers gezocht m/v' als een ultieme kreet: Waar is nu – godbetert – dat jong talent gebleven? Dat het er was en nog steeds is, dat wist ik als docent wel. Dagelijks heb ik het genoegen dit talent te helpen ontdekken en te stimuleren. Alleen kwam dat talent niet altijd aan de oppervlakte en soms leek het alsof culturele opdrachtgevers er in hun daadkracht gewoon aan voorbijgingen. Toegegeven: er ontwikkelden zich zwaargewichten als Gert Dooreman, Janenrandoald, Tom Hautekiet, Herman Houbrechts en Rob Marcelis, maar waar bleven de jonge herrieschoppers? Waren ze er wel? Of ontwierpen ze gewoon geen affiches meer?
Het medium affiche staat onmiskenbaar onder druk door de nieuwe media en de verdere professionalisering van onder meer webmarketing. Het is ook niet meer echt goedkoop om affiches te verspreiden, tenzij je zweert bij wildplakken, ooit trouwens de naam van een spraakmakend Nederlands ontwerpcollectief. Maar wildplakken betekent ook dat je de zichtbaarheid van je affiche beperkt tot amper een paar uren. Pierre Bernard, één van de legendarische ontwerpers van het Parijse collectief Grapus stelde onlangs de vraag of er überhaupt nog plaats is voor de affiche wanneer quasi alle openbare ruimte is gecommercialiseerd. In de jaren ’60, ’70 en ’80 vonden affiches nog vlot hun plek, in een wilde confrontatie met de toeschouwer of als een soort muurkrant. Dat lijkt nu nog amper mogelijk. Affiches zijn verworden tot een voornaam en weloverwogen achtergelaten visitekaartje, van het grote soort dan, maar zijn minder een statement en nog minder een restant van wildplakken.
Je moet het maar even proberen. Een misdaad is het nog net niet – de regelneverij indachtig – maar het scheelt niet veel. En toch. Onlangs stond ik in de Antwerpse Kammenstraat nog verwonderd te kijken naar een ouderwetse plakzuil waar de afgebladderde aangeplakte affiches de dikte van een lijvig boek hadden. Zoals op de beruchte weg tussen de luchthaven en het centrum van Barcelona, waar onder de talloze bruggen boekendikke affichecollecties aan de zuilen kleven. Als in een soort voortdurende performance, waarbij de restanten van de dagelijkse tijdelijkheid je om de oren slaan. Hoe mooi, hoe barok, hoe overweldigend. Hoe aanwezig en afwezig tegelijkertijd. Maar altijd vergankelijk. Dit is nog steeds het lot van de affiche en wellicht maakt net dit haar zo intrigerend. Al zullen de mooiste exemplaren wellicht steeds in al dan niet zorgvuldig geconserveerde archieven verdwijnen. …
Read more by downloading the pdf.
Info
What in the heck happened to all that young up-and-coming talent? Published, as chairman of the jury, by Prospekta on the occasion of the cultural poster competition 'The Power of Print' 2009. Language: English & Dutch.
download pdf
